Ο μπάρμπα Αντώνης ο φούρναρης θα σηκωθεί απ’ τον αιώνιο ύπνο του και θα φυσήξει την κοχύλα του να φέρουν οι γυναίκες στο φούρνο τα ψωμιά για να βγει καπνός αναθρώσκων απ’ την καμινάδα.
Θ’ ακούσουν τον ήχο από μακριά οι ψυχές των ανθρώπων και θα ‘ρθουν για λίγο στις Λεύκες να στήσουν ένα παλιό πανηγύρι με τα τουμπάκια και τις τσαμπούνες, φέρνοντας πίσω τον καιρό της φτώχειας και της στέρησης που έδινε γλύκα στα πράγματα. Θα μυρίσουν στη γειτονιά τα σύκα με το σουσάμι, τα κουλούρια με το μούστο και τα κριθαρένια παξιμάδια. Πέρασε πολύς καιρός κι αλλάξαμε τρόπους κι όμως ακόμα υπάρχει στον αρχαίο φούρνο η μεγάλη κληματαριά, οι πλάκες στο δρόμο κι εκείνη η κατηφόρα στο γεφύρι που κύλαγαν τα πατίνια μας και το χώμα που παίζαμε τις σβούρες και τις δεκάρες με τα παλιά νομίσματα. Πού εύρισκαν τέτοιο ταλέντο ο Μηνάς και ο Γιακουμής και ο Γιώργος να σκαρώνουν παιχνίδια με τα σίδερα και τα σανίδια και τα λάστιχα του τσαγκάρη, μικροί αλλά σπουδαίοι τεχνίτες, με τόση σοφία στα χέρια που από κανένα σχολείο δεν μπορούσε να πάρουν, με τόσο πλούτο φαντασίας που τον φρενάρει σήμερα η αμαρτωλή αφθονία. Υπάρχει ακόμα αντίσταση μνήμης που δεν λέει να το βάλει κάτω και να γεράσει. Δεν ξέραμε πως ο καιρός θα φέρει άλλα και για τον κεραυνό η δασκάλα έδειχνε το Δία, ή τον ουρανό και τις βροχές, κανείς δεν ήξερε να κοιτάξει σωστά. Δεν μας είχαν πει, ότι εκεί που περπατάς συχνά τ’ αστροπελέκια παραμονεύουν και πρέπει να ‘χεις δύναμη να κάνεις πως δε βλέπεις, να τα προσπερνάς και να συνεχίζεις, ακόμα κι αν πρέπει για λίγο να σταθείς να συλλογιστείς και να κλάψεις. Να μη μένεις πίσω κοιτάζοντας τη φωτιά πριν αρπάξει και σένα. Δεν μας είπε κανείς πώς θα κρατήσουμε μια τέτοια τρυφερότητα αγγέλων στο μάκρος του χρόνου, ώστε να μη ζούμε τώρα τόσο κοντά και τόσο ξένοι σαν να μην υπήρξε τίποτα πριν, σαν να μην αφήσαμε μέσα στη στέρηση μιαν ευτυχία αμέτρητη. Ο μπάρμπα Αντώνης είχε πια γεράσει, ήξερε από κεραυνούς, αλλά με την μπουρού τους ξόρκιζε και μ’ εκείνο τα χαμόγελο της πραότητας μας χάραξε όλους για πάντα.
Από την ανάρτηση στο FACEBOOK του φίλου μας
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου